TEATRY UMYSŁU Iluzja i prawda na scenie psychoanalityczneJ

Produkt dostępny

Wszyscy zmagamy się z neurotycznymi konfliktami, ograniczonymi (przynajmniej tak sądzimy) obszarami osobistej głupoty; w sytuacjach stresowych każdemu grozi załamanie psychosomatyczne; wszyscy potrafimy też kreować perwersyjne fantazje i śnić nieprawdopodobne sny. W wewnętrznym wszechświecie każdego z nas skrywa się wiele „postaci” – części osobowości często podejmujących całkowicie niespójne działania, co prowadzi do konfliktów i cierpienia psychicznego. Dzieje się tak dlatego, że nie znamy tych ukrytych aktorów i ich ról. Niezależnie od tego, czy poznamy ich, czy nie, nasi wewnętrzni aktorzy stale szukają jakiejś sceny, na której mogliby rozgrywać swoje tragedie i komedie. Wprawdzie rzadko bierzemy odpowiedzialność za nasze tajemne inscenizacje, jednak ich producent siedzi wygodnie rozparty w naszych umysłach. Poza tym to właśnie ten świat wewnętrzny i jego powtarzalny repertuar odpowiada za większość tego, co przydarza się nam świecie zewnętrznym.

Spis treści:

Prolog: Teatr psychiczny i scena psychoanalityczna

1. Stany statyczne i ek-statyczne: refleksje na temat procesu psychoanalitycznego

2. Sceny z życia psychicznego

3. Teatr przejściowy i poszukiwanie obsady

4. Wystawianie na scenie tego, co niereprezentowalne: „Dziecko jest bite”

5. Stany psychosomatyczne, nerwica lękowa i histeria

6. Opracowywanie i przekształcanie repertuaru psychicznego

7. Rozważania na temat afektu: psychoanalityczna teoria aleksytymii

8. Od psychosomatozy do psychonerwicy

9. Okrągła scena otoczona ludźmi: refleksje na temat ekonomii narcyzmu

10. Scena narcystyczna i rola archaicznej seksualności

11. Neoseksualności

12. Sceny fantazji, urojeń i śmierci

Zderzenie z rzeczywostością - przedmowa

28.11.2022 0

Czytaj więcej

Życzliwe słowa

21.11.2022 0

Czytaj więcej

W kręgu mitów menedżerskich

20.06.2017 0

Nierzadko osoby pracujące w mniejszych czy większych organizacjach zadają sobie pytanie: po co w ogóle są menedżerowie? Wszedłszy do dowolnej firmy i przyjrzawszy się pracy zatrudnionych w niej ludzi, możemy odnieść wrażenie, że ci mogliby obejść się bez osób zarządzających, zwłaszcza gdy procesy przebiegają gładko, a pracownicy są kompetentni i elastyczni. Wyobraźmy sobie jednak sytuację odwrotną: w firmie nie ma specjalistów, tylko sami menedżerowie. Taki obrazek wygląda dosyć absurdalnie. Pytanie o zasadność istnienia menedżerów jest oczywiście prowokacyjne, ale pozwala na głębszy namysł nad istotą ich pracy. Aby dobrze ocenić sens i efekty działań menedżerskich, należy odpowiedzieć na kilka pytań związanych z charakterem pracy menedżerów, a zwłaszcza ze sposobem, w jaki ci podejmują decyzje.

Czytaj więcej

Kreatywność jak dodawanie

06.07.2017 0

Czy bycia kreatywnym można się nauczyć? Niektórzy twierdzą, że jest to wrodzona predyspozycja, którą albo posiadamy albo nie. Wszelkie wątpliwości na ten temat rozwiewa Aneta Chybicka, autorka książki "Outside the box".

Czytaj więcej

Przejdź do czytelni