TEATRY UMYSŁU Iluzja i prawda na scenie psychoanalityczneJ

Produkt aktualnie niedostępny

Wszyscy zmagamy się z neurotycznymi konfliktami, ograniczonymi (przynajmniej tak sądzimy) obszarami osobistej głupoty; w sytuacjach stresowych każdemu grozi załamanie psychosomatyczne; wszyscy potrafimy też kreować perwersyjne fantazje i śnić nieprawdopodobne sny. W wewnętrznym wszechświecie każdego z nas skrywa się wiele „postaci” – części osobowości często podejmujących całkowicie niespójne działania, co prowadzi do konfliktów i cierpienia psychicznego. Dzieje się tak dlatego, że nie znamy tych ukrytych aktorów i ich ról. Niezależnie od tego, czy poznamy ich, czy nie, nasi wewnętrzni aktorzy stale szukają jakiejś sceny, na której mogliby rozgrywać swoje tragedie i komedie. Wprawdzie rzadko bierzemy odpowiedzialność za nasze tajemne inscenizacje, jednak ich producent siedzi wygodnie rozparty w naszych umysłach. Poza tym to właśnie ten świat wewnętrzny i jego powtarzalny repertuar odpowiada za większość tego, co przydarza się nam świecie zewnętrznym.

Spis treści:

Prolog: Teatr psychiczny i scena psychoanalityczna

1. Stany statyczne i ek-statyczne: refleksje na temat procesu psychoanalitycznego

2. Sceny z życia psychicznego

3. Teatr przejściowy i poszukiwanie obsady

4. Wystawianie na scenie tego, co niereprezentowalne: „Dziecko jest bite”

5. Stany psychosomatyczne, nerwica lękowa i histeria

6. Opracowywanie i przekształcanie repertuaru psychicznego

7. Rozważania na temat afektu: psychoanalityczna teoria aleksytymii

8. Od psychosomatozy do psychonerwicy

9. Okrągła scena otoczona ludźmi: refleksje na temat ekonomii narcyzmu

10. Scena narcystyczna i rola archaicznej seksualności

11. Neoseksualności

12. Sceny fantazji, urojeń i śmierci