Niniejsze wydanie Historii myśli socjologicznej nazwałem nowym, nie zaś trzecim, ponieważ dość istotnie różni się ono od pierwszego i drugiego wydania (...).
Nie dlatego, iżby moje poglądy na socjologię uległy w tym czasie jakimś zasadniczym zmianom. Nie dlatego również, bym odkrył jakiś dużo lepszy sposób uporządkowania materiału. Plan całości pozostał taki sam i nie zmieniły się zasadniczo tezy tej książki. W pewnym sensie trzeba było jednak napisać ją na nowo, ponieważ w ciągu tych dwudziestu lub więcej lat to i owo przeczytałem i lepiej przemyślałem. Ukazało się też sporo nowych opracowań i przekładów oraz, co może ważniejsze, pojawiły się nowe idee, które wymagały uwzględnienia. Uwzględnienia w podwójnym znaczeniu, trzeba je było bowiem opisać jako takie (...), a także zastanowić się choć trochę, co rzeczywiście ważnego wydarzyło się ostatnio w myśli socjologicznej i jak zmieniło się odczytywanie jej tradycji. Poza tym książka miała pewne luki w rozdziałach wcześniejszych, wymagające koniecznego wypełnienia.
Zmiany ważniejsze polegały (...) na dopisaniu do książki dwóch obszernych rozdziałów (18 i 22), z których pierwszy nadrabia moje wcześniejsze zaniedbania, drugi zaś informuje o koncepcjach, które przed dwudziestu laty nie były jeszcze w pełni ukształtowane lub nie było jeszcze pewne, czy będą się naprawdę liczyły w socjologii. Nie twierdzę, że w ten sposób nadrobiłem już wszystkie zaległości i w najnowszej myśli socjologicznej nie pominąłem niczego, co zasługuje na uwagę. (...)
Wprowadzone do książki uzupełnienia nie sprowadzają się wszakże do owych dwóch całkowicie nowych rozdziałów. To i owo dodałem także gdzie indziej. Czasem nie były to zapewne dodatki szczególnie istotne (na przykład kilka stron o poglądach Montaigne'a w Rozdziale 2 i nieco większy fragment o nacjonalizmie w Rozdziale 4), niekiedy jednak wydawały mi się one istotniejsze. Za takie uważam na przykład: podrozdział o fenomenologii w Rozdziale 13, podrozdział o strukturalizmie w Rozdziale 17 czy też podrozdziały o Goffmanie i neofunkcjonalizmie w Rozdziale 21. Wypada też wspomnieć, że niektóre podrozdziały obecne w wydaniach wcześniejszych zostały teraz bardzo gruntownie przerobione i są - mam nadzieję - lepsze (na przykład podrozdział na temat teorii krytycznej w Rozdziale 14).(...)
Z punktu widzenia koncepcji całości nie są to zaiste zmiany zasadnicze, w szczegółach zmieniło się jednak dużo, jeśli nie bardzo dużo. W pewnym sensie książka została napisana na nowo, albowiem w jej obecnym wydaniu nie ma ani jednego zdania, nad którym ponownie bym się nie zastanowił.
(z przedmowy autora)
