KSIĄŻKA OTRZYMAŁA NAGRODĘ EDUKACJA XXI
Drugi tom zbioru esejów pod redakcją naukową profesor Marii Dudzikowej i profesor Marii Czerepaniak–Walczak stanowi kontynuację i wzbogacenie interdyscyplinarnej dyskusji rozpoczętej w tomie 1 Wychowania. Redaktorki po raz kolejny zaprosiły do niej zarówno teoretyków i praktyków wychowania, jak i specjalistów innych dziedzin humanistycznych. Motywem nadającym ramy tej dyskusji są pytania: Czym jest wychowanie? Dzięki czemu jest tym, czym jest i czym różni się od innych procesów rozwoju osoby i zmiany społecznej? Czy i jak jest możliwe wychowanie dzisiaj? Ku jakiemu światu wychowywać? Poprzez jakie procesy, w jakich kontekstach, z jakim skutkiem? Intencją Redaktorek jest, aby czytelnik na te i zbliżone pytania, z jednej strony znajdował sugestie i projekty odpowiedzi, z drugiej zaś by ułatwiały mu samodzielne odkrywanie nowych wątków i konstruowanie własnych kategorii opisu i interpretowania współczesnych zjawisk wychowawczych oraz stawianie własnych pytań i obieranie dróg poszukiwania odpowiedzi.
Autorzy biorący udział w tej interdyscyplinarnej dyskusji w esejach tomu drugiego, rozważają kwestie:
Ku czemu wychowywać? Zawartość tego tomu ukazuje, iż nie da się już dłużej nawet udawać, że wychowanie może być neutralne. Wielkie procesy społeczne, jakie towarzyszą, a jednocześnie wyznaczają współczesne wychowanie, prowadzą niekiedy do fundamentalnych zmian wartości i ludzkich zachowań. To sprawia, że cele wychowania, ich treści oraz poziom ogólności wymagają szczególnego namysłu i ustawicznych analiz […]
Autorzy poszczególnych studiów i esejów tworzących ten tom wskazują na wybrane obszary, ku którym można/należy wychowywać. Z tekstów przebija myśl, że ludzie potrafią funkcjonować i aktywizować dla konkretnych celów i w określonym czasie różne wymiary osobowości, ale zawsze dokonują tego jako „jedność i całość", mimo złożoności celów i struktury działania […] W sytuacji złożoności kontekstów wychowania, ich różnorodności i dynamiki oraz faktu, że „źródła bywają niezmiernie bogate, a ich zasoby mogą tryskać w przeciwne strony” stajemy wobec spoglądania ku nim z różnych stron, z odmiennych perspektyw. To prowadzi do wielości odsłonięć, różnorodności inspiracji i projektów.
Wprowadzenie
1. Kazimierz Popielski: Poczucie sensu życia jako doświadczenie egzystencjalnie znaczące i potrzeba rozwojowa
2. Janusz Mariański: Między rajem a apokalipsą. O potrzebie wychowania ku wartościom uniwersalnym
3. Eugenia Potulicka: Wychowanie dla demokracji w erze globalizacji
4. Przemysław P. Grzybowski: Wychowanie ku międzykulturowości. O poszukiwaniu człowieka w Innych i Obcych
5. Jadwiga Mizińska: Ku czemu wychowywać: nieszczęśliwy Midas czy szczęśliwy Hiob?
6. Ewa Szczęsna: Ku czemu wychowuje reklama?
7. Wiesław Godzic: Wychowanie przez ruchome obrazy: między Panoptikonem a Demoptikonem
8. Maria Dudzikowa: Uczyć się od idola. O istotnym źródle wiedzy potocznej uczniów
9. Aleksandra Tokarz: Wychowanie do twórczości przeciw wychowaniu do wtórności: stan rzeczy, dylematy, pytania
10. Maria Czerepaniak-Walczak: Wychowanie do czasu wolnego
11. Joanna Minksztym: "Święta, których dorośli nie obchodzą". Czy wychowanie jest do świętowania koniecznie potrzebne?
Indeks nazwisk
Indeks rzeczowy
