Książka składa się z dwóch części: „Psychoanaliza kliniczna" i „Literatura i polityka”. W pierwszej z nich autorka odwołując się do swojego bogatego doświadczenia klinicznego porusza między innymi zagadnienia popędu śmierci, symbolizmu, narcyzmu i kompleksu Edypa. W artykułach o literaturze analizuje twórczość Josepha Conrada i Salmana Rushdiego, a tych dotyczących polityki podejmuje kwestie wojny i rozbrojenia. Segal pokazuje, jak te same konflikty - między popędem życia a popędem śmierci, fantazją i rzeczywistością - obserwowane w gabinecie analityka znajdują swoje odbicie w literaturze i rozgrywają się w losach całych narodów i jednostek.
Ze "Wstępu do wydania polskiego" Wojciecha Hańbowskiego:
John Steiner, jeden z najwybitniejszych uczniów Hanny Segal, we wprowadzeniu do "Psychoanalizy, literatury i wojny" dokonuje bardzo wnikliwego przeglądu jej podstawowych idei i odkryć oraz ich klinicznych i naukowych podstaw. Zarówno to wprowadzenie, jak i sama książka, a w niej interesujące i oryginalne koncepcje oraz zwięzły i klarowny język, jakim posługuje się autorka, dają obraz dynamicznego temperamentu naukowego i przenikliwości Hanny Segal.
Pomimo że cały jej dorobek naukowy związany jest z Brytyjskim Towarzystwem Psychoanalitycznym, a dokonane odkrycia uczyniły ją postacią międzynarodową, to zawsze podkreśla się jej polskie korzenie, a niektórzy uważają, iż to właśnie im zawdzięcza ona swój oryginalny sposób myślenia, żywotność w sposobie bycia oraz bezpośredniość w komunikowaniu się. (...) Współczesna Polska to obszar ogromnych przemian i być może ciekawych badawczo, ale trudnych czasów. Z jednej strony można zaobserwować liczne próby ustanawiania porządku moralnego opartego na zasadach demokratycznych i wartościach religijnych, z drugiej - dokucza brutalizacja życia społecznego i politycznego, duża przestępczość, korupcja, codzienna nieuczciwość, brak tolerancji, antysemityzm, rasizm, lekceważone prawa kobiet. Dla wielu obserwatorów równie ciekawe, jak to, co formuje określone ludzkie zachowania i poglądy, jest to, co pozwala ludziom łączyć przeciwstawne motywy w taki sposób, że wewnętrzne konflikty i niewygody pozostają uśpione i nie mogą spełniać funkcji ostrzegających przed niszczącymi poczynaniami.
Hanna Segal rozwija w tej książce odkrycia Freuda i Klein dotyczące działania mechanizmów rozszczepienia osobowości i impulsów destrukcyjnych. W zebranych artykułach bardzo skrupulatnie studiuje mechanizmy i fantazje, jakie wykształca aparat psychiczny po to, aby uniknąć doświadczania lęku i poczucia winy, co w konsekwencji pozbawia ludzi i grupy możliwości podejmowania działań naprawczych.
Osobiście mam nadzieję, że koncepcje Hanny Segal będą przydatne nie tylko dla klinicystów: psychoanalityków, psychoterapeutów, lekarzy i psychologów, ale że zainspirują również socjologów, filozofów, pedagogów, krytyków literatury i sztuki, słowem - humanistów.
Podziękowania
Wstęp do wydania polskiego
Wprowadzenie
Część I
Psychoanaliza kliniczna
Rozdział 1
O klinicznej użyteczności pojęcia popędu śmierci
Rozdział 2
Fantazja i rzeczywistość
Rozdział 3
O symbolizmie
Rozdział 4
System urojeniowy jako obrona przed powtórzeniem
katastrofy
Rozdział 5
Odzwierciedlenie rozwoju wczesnoniemowlęcego
w procesie psychoanalitycznym: kroki w kierunku
integracji
Rozdział 6
Kliniczne implikacje prac Melanie Klein: wyłanianie się
z narcyzmu
Rozdział 7
Kompleks Edypa dziś
Rozdział 8
Lęk paranoidalny i paranoja
Rozdział 9
Kończenie terapii: ciężka, mozolna praca
Rozdział 10
Używanie i nadużywanie przeciwprzeniesienia
Część II
Literatura i polityka
Rozdział 11
Joseph Conrad a kryzys wieku średniego
Rozdział 12
Salman Rushdie i morze opowieści: niezbyt prosta baśń
o twórczości
Rozdział 13
Milczenie jest prawdziwą zbrodnią
Rozdział 14
Od Hiroszimy po Zatokę Perską i później:
społeczno-polityczne wyrazy ambiwalencji
Bibliografia
Indeks haseł
Indeks nazwisk
