Wypalenie jest tu traktowane jako oznaka poważnej dysfunkcji wewnątrz organizacji i mówi więcej o samej organizacji niż o jej pracownikach. Autorzy – autorytety w dziedzinie badań nad wypaleniem – kwestionują powszechne myślenie o wypaleniu i skupiają się na opisie, przewidywaniu oraz łagodzeniu problemu. Dają pracownikom, menedżerom i osobom kierującym organizacjami wytyczne, jak .wyeliminować problemy organizacyjne leżące u podstaw wypalenia. Proponują nowy model zdrowia organizacji i dają konkretną receptę (obejmującą pomiar, ustalanie celów i techniki interwencji kryzysowej, a także zapobieganie wypaleniu w przyszłości), co wymaga jednak zarówno inicjatywy ze strony pracowników, jak i solidnej współpracy ze strony kadry zarządzającej. gruntowna zmiana organizacyjna nie tylko załagodzi bieżący problem – pozwoli też liczyć na wzrost rentowności. Jedynie bowiem zaangażowani i oddani pracownicy pracują sprawnie i wydajnie przez długi czas.
