Zachowane do naszych czasów pisma Arystotelesa nie mają formy dialogu, ale w wielu z nich, zwłaszcza w Polityce, spotykamy zestawienie różnych racji. Autor, rzec by można, dyskutuje sam ze sobą, wysuwa obiekcje i je zwalcza. Często nie jesteśmy pewni, czy daną tezę przedstawia nam w swoim własnym imieniu, czy jako cudzą opinię lub jako pogląd, który ewentualnie mógłby przyjść komuś na myśl.
