W drugim tomie poświęconym tematyce uczenia się od pacjenta Patrick Casement kontynuuje rozważania nad dynamiką relacji terapeutycznej, zwracając szczególną uwagę na dwa jej aspekty: przestrzeń analityczną i proces analityczny. Dowodzi, że terapeuci mogą pracować bardziej skutecznie, gdy monitorują przestrzeń i proces w poszukiwaniu potencjalnych zakłóceń.
Podążanie za procesem analitycznym, zachowanie otwartości umysłu, doskonalenie wewnętrznej superwizji, śledzenie przejawów nieświadomej nadziei żywionej przez pacjenta i nieświadomych sposobów poszukiwania przez niego pomocy – to tylko niektóre z zaleceń autora dla profesjonalistów zajmujących się pomaganiem. Książka O uczeniu się od pacjenta – ciąg dalszy, podobnie jak tom pierwszy, napisana jest przystępnym językiem, a rozważania teoretyczne autor ilustruje licznymi przykładami klinicznymi.
Pisałem niniejszą książkę z myślą o tym samym kręgu czytelników, do którego adresowałem tom pierwszy. Mam nadzieję, że każe się pomocna psychoanalitykom i psychoterapeutom psychoanalitycznym niezależnie od tego, czy sami nadal się uczą (jak większość z nas), czy również nauczają innych. Proponuję ją także przedstawicielom innych zawodów związanych z pomaganiem lub osobom zainteresowanym dynamiką interakcji międzyludzkich (fragm. Wprowadzenia)
