Autorki skupiają się w niej przede wszystkim na przekazaniu Czytelnikowi zarówno niezbędnego minimum informacji teoretycznych, jak i wskazują na konieczność trenowania i wykorzystywania określonych umiejętności praktycznych pomocnych w rozpoznawaniu bulimii oraz udzielaniu pomocy osobom ujawniającym jej symptomy. Dobry kontakt dorosłego z dzieckiem/dorastającym stanowi bowiem olbrzymi zasób sprzyjający budowaniu ich wzajemnej relacji i efektywności procesu wspierania. Wzajemne zaufanie, otwartość, akceptacja zwiększają prawdopodobieństwo wczesnego dostrzeżenia nieprawidłowości w sferze odżywiania dziecka, a dalej – otwartej z nim na ten temat rozmowie i uruchomieniu działań pomocowych.
